|
| |
(2) Pé uair a mheasfaidh an tAire go bhfuil sé oiriúnach san a dhéanamh toisc atharú do theacht ar líon no ar shlí roinnte na nGaedhilgeoirí in áiteanna áirithe, féadfa sé, le hordú, an Sceideal a ghabhann leis an Acht so do leasú tré aon togha-roinn cheanntair ná luaidhtear ann, no ná beidh curtha isteach ann an uair sin tré leasú, do chur leis no tré aon togha-roinn cheanntair a luaidhtear ann, no a bheidh curtha isteach ann cheana, do scriosa dhe, agus pé uair a déanfar aon leasú den tsórt san ar an Sceideal san amhlaidh léireofar an tAcht so agus beidh éifeacht aige i dteanta agus fé réir an leasuithe sin maidir le deontaisí ceadófar fén Acht so le linn an leasú san do bheith i ngníomh agus maidir le gach ní déanfar de dhruim aon deontas den tsórt san do dheona no do cheadú.
|
|
| |
(3) Gach ordú dhéanfaidh an tAire fén alt so leagfar é fé bhráid gach Tighe den Oireachtas chó luath agus is féidir é tar éis a dhéanta agus má dhineann ceachtar Tigh acu san, laistigh den lá is fiche shuidhfidh an Tigh sin tar éis an tOrdú san do leaga fé n-a bhráid, rún do rith ag cur an orduithe sin i nea-mbrí, beidh an t-ordú san curtha i nea-mbrí dá réir sin ach beidh san gan dochar do dhleathacht éinní do dineadh roimhe sin fén ordú san.
|
